Ecz. İbrahim Özkol

TEB Merkez Heyeti önceki üyesi

(Nereye Gidiyoruz)

Ankara’da yaptığımız Büyük Eczacı Mitingi üzerinden 15 ay süre geçti. Mitingden akılda kalan şeylerden biri Moğollar grubunun “bişey yapmalı” şarkısıydı. Katılan binlerce kişinin hemfikir olduğu şey artık bir şeylerin yapılması gerekliliğiydi. Geçen sürede yapılan şeyler var kuşkusuz, ama eczacı ve eczane çalışanlarının o güne göre daha mutlu olduğunu söyleyemeyiz. Aylarca süren hazırlık döneminden sonra yapılan miting sonrası beklentiler ne yazık ki karşılanmış değil. Şarkı çok güzel ve mitingin atmosferine uygun olsa da eksik olduğu kuşkusuz. Herkes “bir şey” yapma konusunda hemfikirdi ancak;

Ne yapılacak?

Kim yapacak?

Ne zaman yapacak?

Nasıl yapacak?

Sorularının cevabı eksikti. Bu eksiklik sorunlarımızın katlanarak büyümesinin sebepleri arasında.

Bugün eczacı;

Hastasına ilaç bulmakta zorlanıyorsa,

Alamadığı vadede ilaç vererek Sosyal Güvenlik Kurumu’nu finanse etmeye zorlanıyorsa,

Giderleri her geçen gün artarken geliri hızla düşüyorsa,

Çalışanına vereceği maaşı nasıl vereceğinin yanında o maaşla çalışanının nasıl geçineceğini kara kara düşünüyorsa,

Yeni mezun eczacı da 50 yıllık eczacı da gelecek endişesi taşıyorsa,

Yıllarca “ilaç güvenli, bulunabilir ve ulaşılabilir olmalıdır” demişken halkımızın ilaca erişiminde sorunlar artıyorsa;

Yeni nesil ilaçlar ülkemize zamanında gelmiyorsa,

Eşdeğeri olmayan bazı ilaçlar ülkemizden çekiliyorsa,

Hastalarımız neredeyse fark ödemeden reçetesini alamıyorsa,

Hekiminin yazdığı bazı ilaçları alabilmek için mahkemelere başvurmak zorunda kalıyorsa,

 “Bişey” yapmanın zamanı geçmiyor mu?

Birliğimizin ülke sorunlarıyla ilgili, yaşanan çevre felaketleriyle ilgili söz söylemeyi “siyaset yapmak” olarak yorumlayıp susmasına alıştık.

 Ancak ilaç ve eczacılıkla ilgili yasalarda değişiklik yapılırken susmaya da alışacak mıyız?

Yapılan değişikliğe mutlaka karşı çıkmak zorunda da değilsiniz, değişikliği onaylıyorsanız hiç değilse bunu söylemeniz gerekmiyor mu?

“İlacın üretiminden tüketimine her aşamasında söz sahibi” değil miydik?

Bizlere önderlik yapması gereken yöneticilerimiz neyi bekliyor?  

Bir sonraki şarkımızın Cem Karaca’dan “Bindik bi alamete gedeyoz gıyamete” olmaması için harekete geçmek gerekmiyor mu?

Ne dersiniz?

                                                                       Ecz. M. İbrahim ÖZKOL

                                                                       TEB Doğal Delegesi



Dosya

Özgür Köşe

Dünyada Eczacılık

Sektörel Bakış

Çepeçevre

Kültür Sanat