Ecz. İlhan Özusta

Rujum kırmızı, kalbim evde… ama aklım hep görevde.

Bugün Anneler Günü. Ve ben… nöbetçiyim. Üstelik birkaç gün sonra 14 Mayıs—Eczacılık Günü. Takvim, hem anneliğimi hem mesleğimi kutlarken; ben, iki kimliğimi de aynı anda omuzlarımda taşıyorum.

Sabah aynada kırmızı rujumu sürdüm, biraz da moral olsun diye. Beyaz önlüğümü giydim, reçeteleri, danışanlarımı, piyasada olmayan ilaçları düşündüm. Bir yandan içimden bir ses hep şunu fısıldıyordu: “Bugün evde olmalıydın…”

Çünkü ben aynı zamanda üç çocuk annesiyim. Ve her sabah kapıdan çıkarken küçük gözlerdeki o “birlikte kalalım” bakışını içime gömüyorum.

Biz eczacı anneler nöbetteyken, çocuklarımız da kendi küçük nöbetlerine başlıyor aslında… Biraz daha sessiz oluyorlar, biraz daha güçlü duruyorlar.

Belki canları sıkkınken anlatmamayı seçiyor, belki bir resmi yalnızca babasına gösteriyorlar. Annelerinin yokluğuna alışmayı küçük yaşta öğreniyorlar.

Ve biz, bunun da vicdanını taşıyoruz.

Ama ben bir eczacıyım. Ve bu mesleğe gönül vermiş her kalp bilir ki, eczacılık sadece ilaç vermek değildir. Dinlemek, anlamak, yol göstermek, bazen sadece bir tebessümle karşıdakine nefes olmaktır.

Anneler Günü’nde nöbetçi olmak biraz daha fazla sızlatıyor içimi. Çocuklarım sarılamadı bugün. Birlikte kahvaltı edemedik, çiçek bile toplayamadılar bana. Ama telefondaki o minicik ses “İyi geceler anne…” deyince, ben reçetelerin arasına gizlice bir “tatlı rüyalar” sıkıştırdım.

Eczacılık, görünmeyen bir nöbettir aslında. Kapı kapansa da mesai bitmez; Sorumluluk hep omuzda kalır. Tıpkı annelik gibi…

Ve işte bu yüzden, yaklaşan 14 Mayıs’ta sadece mesleğimi değil, bu çok yönlü gücümü de kutluyorum. Hem şifa dağıtmanın hem sevgi vermenin insanın içinden, kalbinden geldiğini biliyorum.

Bugün nöbetteyim. Ama yüreğim evdeki üç minik kalpte. Ve mesleğimde hâlâ aynı umutla, aynı sevdayla ayaktayım. Tüm meslektaş annelere ve sabırla büyüyen çocuklarımıza…

Biz hem şifa dağıtıyoruz, hem sevgi. Güçlüyüz, fedakârız, umutluyuz. Ve her zaman görevimizin başındayız.

Ama bilin ki… kalbimiz hep evde, aklımız hep işimizde.



Dosya

Özgür Köşe

Dünyada Eczacılık

Sektörel Bakış

Çepeçevre

Kültür Sanat