Eczanede çalışırken hafif bir müzik sesi olması hoşuma gider. İşin olağan akışında bazen farkına bile varmadığım tınılar rahatlatır, stresimi alır.
Hoparlörden gelen nameler... Ayla Dikmen’in sesinden “Açtım Aşk Defterimi, hatırladım sevdiklerimi” …..
Cumartesi gününün sakinliğinde eczane programını karıştırıyorum.
Stokların kontrolü, alış-satış karlılık analizleri, miadı yaklaşan ürünlerin dökümü, gelecek ödemelerin listesi, aylık giderler… Derken veresiye sayfası!
Ne kadar kısmaya çalışırsak çalışalım, veresiyeden kurtuluş yok. Hele ki, semt eczanesi isen. Tabi bir de yaptığın işin özü insan sağlığıyla ilgili ise…
Çok büyük çoğunluk hasta/hasta sahipleri alıp veresiye yazdırdığı ürünlerin ödemesini birkaç gün içinde yapıyor. Ama bazı kayıtlarım var ki, üzerinden yıllar geçmiş. Elemanlarım tarafından çeşitli kez aranıp, hatırlatma yapılmasına karşın oralı olmamışlar, kimi eczanemden alış verişi bırakmış, kimi başka bir semte/şehre taşınmış, kimisi de “benim size böyle bir borcum yok” deyip kestirip atmış.
Hoparlörden gelen name devam ediyor … “Her birisi bir başka alemdi, aramadım o günlerimi” …
Bazı kayıt sahiplerini ve kayda konu olayları hatırladım.
Evet şu hanım, ateşlenmiş çocuğunun reçetesi ile gelmişti. “Çocuk aniden ateşlenince apar topar hastaneye götürdüğünü, üzerinde para kalmadığını, akşam eşi gelince hemen getireceğini” söylemişti. Çocuğun haline bakıp ilaçları vermiştim. Reçete katılımı, farkını, SGK’nın hesabımızdan hemen el koyduğu reçete yazdırma ve az yüklüce geçmiş muayene ücretini içeren toplam tutarı o hanım adına veresiye yazmıştım.
Birkaç sıra alttakine birkaç kez hatırlatınca “yahu sen ne biçim esnafsın, üç beş kuruş için insanı sıkboğaz ediyorsun. Bir ara veririm” diyerek eczaneden çıkmış ve halen çıkış o çıkış.
Evveeett… Bunu da hatırlıyorum. Mahallede yalnız yaşayan yaşlı annesinin daimi kullandığı ilaçlarının reçetesini site görevlisi ile gönderir, birkaç aylık aralarla uğrar ödemeleri yapardı. Son iki reçetenin bakiyesi kalmış. Site görevlisinden öğrendiğim kadarı ile yaşlı teyzeyi götürmüşler. Ulaşım telefonu kapalı.
Şu kaydın sahibi de bir cumartesi günü ilaçlarını almış, "en geç salı günü reçetesini getireceğini" söylemişti.
Şarkı devam ediyor… “Açtım aşk defterimi, canlandı hatıralar” …
Birkaç kaydın hatırası daha gözümde canlandı…
Canım sıkıldı, sayfayı kapattım…
Herkesin vicdanı kendine…
İLETİŞİM
e.ciftci@eczacininsesi.com
Tel : 0212 5474746
https://twitter.com/#!/ECiftci1
https://www.facebook.com/#!/ertan.ciftci1
Satılan Ürün İade Alınır mı? 
